အႏုပညာႏွင့္အတတ္ပညာ

က်ေနာ္တုိ႔ သိရမွာက အႏုပညာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရစကားေလးပါပဲ၊ အႏုပညာေျမာက္တယ္၊ အႏုပညာ၀ါသနာပါတယ္၊ အႏုပညာစိတ္ရိွတယ္၊ အႏုပညာေလ့လာလုိက္စားတယ္၊ အႏုပညာရွင္ စသည္အားျဖင့္ အႏုပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ၀ိေသသနေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရပါတယ္၊
အထက္ပါ၀ိေသသနစကားလုံးနဲ႕ အႏုပညာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရကုိ တဲြသုံးလုိက္ေသာအခါ အႏုပညာဟာ သီးျခားလူအဖဲြ႔တစ္ခုနဲ႔သာ သက္ဆုိင္တယ္လုိ႔ ယူဆရမလုိျဖစ္ေနပါတယ္၊


အႏုပညာလုိ႔ဆုိလုိက္တာနဲ႔ မင္းသားမင္းသမီးေတြကုိ ျမင္ေရာင္မယ္၊ သဘင္သည္ ပန္းပုဆရာ ပန္းခ်ီဆရာေတြကုိ ျမင္ေရာင္မယ္၊ အဆုိေတာ္ေတြ အတီးအမႈတ္သမားေတြကုိ ျမင္ေရာင္မယ္၊ ဒါက ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ႏုိင္တဲ့အရာေတြျဖစ္ပါတယ္၊
၀ါသနာသည္ လူတစ္ေယာက္၏ သင္ယူလုိစိတ္ကုိ ႏိႈးဆြေပးသည္ဟုဆုိ၏၊ လူျဖစ္လာ သည္ႏွင့္ သင္ယူရျခင္း ဆုိတဲ့ အတတ္ပညာက အတူတကြပါလာ၏၊ ထုိသင္ယူျခင္းအတတ္ ပညာသည္ အႏုပညာတစ္ခုပင္ဆုိႏုိင္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အႏုပညာသည္ လူသားတုိင္း၏ ႏွလုံးအိမ္၌ အစကတည္းက ျဖစ္တည္ေနေသာ ပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္သည္။
အႏုပညာသည္ ေလာကတြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာအသြင္ျဖင့္ တည္ရိွေနသည္၊ တကယ့္အႏုပညာ၏ဂုဏ္သတၱိသည္ ေသသပ္စြာလုပ္ကုိင္လုိျခင္း၊ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္ျဖင့္ တီထြင္ဖန္တီးလုိေသာဆႏၵတုိးပြားလာျခင္း၊ အလွတရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးတတ္ၿပီး ေလာကကုိ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ဖန္တီးေစာင့္ေရွာက္လုိျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္အႏုပညာ၏အရည္အေသြးတစ္ခုကေတာ့ အမွန္တရားကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိး တတ္ျခင္း ပင္ျဖစ္သည္၊ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ေလာက၌ အႏုပညာလြမ္းမုိးေလ ေလာကႀကီးသာယာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရိွေလဟုဆုိလွ်င္ ထုိစကားမွန္သေလာ့၊ ဟုတ္ကဲ့ ထုိစကားမွန္သင့္သေလာက္ေတာ့ မွန္၏၊ သုိ႔ေသာ္ လက္နက္ငယ္ကအစ အႏုျမဴလက္နက္တုိ႔အဆုံး လူသားတုိ႔ ဖန္တီးလုိက္ေသာ အတတ္ပညာသည္ ေလာကႀကီးသာယာၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္မလုပ္ႏုိင္ေသးသည္မဟုတ္ေလာ၊ လုပ္ေကာလုပ္ႏုိင္ပါမည္ေလာ၊ ထုိသုိ႔သံသယရိွအံ့၊ ဤေနရာ၌ အႏုပညာႏွင့္ အတတ္ပညာကုိ ေရေရလည္လည္ခြဲျခားရေပေတာ့မည္၊ အႏုပညာသည္ အထက္ဆုိခဲ့သည့္အတုိင္း သူ၏ဂုဏ္သတိၱေတြကုိ ေသခ်ာစဥ္းစာလ်င္ အတတ္ပညာနဲ႔အႏုပညာတုိ႔ မတူညီတဲ့အခ်က္ေတြ ကုိ ခဲြျခားလာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
အႏုပညာမွာ ဦးေႏွာက္အသိဉာဏ္ျဖင့္ တီထြင္ဖန္တီးလုိျခင္းမွအစ အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္းအဆုံး ဂုဏ္အဂၤါတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္စုံရမည္ျဖစ္သည္၊ အတတ္ပညာတြင္ အႏုပညာလက္ရာတုိ႔ပါ၀င္ႏုိ္င္ေသာ္လည္း ဖန္တီးသူတုိ႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္အတုိင္း လုိက္ပါရသည္ အားေလ်ာ္စြာ အတတ္ပညာသည္ လူသားတုိ႔၏ႏွလုံးသား၌ အႏုပညာေလာက္ ႏုည့ံသိမ္ေမြ႕စြာ ေနရာမယူႏုိင္ျဖစ္ေနသည္၊ အတတ္ပညာသမားတုိ႔သည္ အသိပညာျဖင့္ ေလာကႀကီးကုိ အႏု ပညာေျမာက္စြာဖန္တီးႏုိင္လ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ေနထုိင္ရေသာ ဤေလာကႀကီသည္ သယာေပ်ာ္ရႊင္ ဖြယ္ သုခဘုံတစ္ခုကဲ့သုို႔ လူတုိင္းေအးခ်မ္းစြာေနႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္၊ အထက္နဲ႔ေအာက္၊ ခ်မ္း သာျခင္းနဲ႔ဆင္းရဲတုိ႔ ကေမာက္ကမ မျဖစ္ေတာ့ပဲ လူသားတုိင္း ကိုယ္ပုိင္လူ႔အခြင္းေရးမ်ား ခံစား ရမွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္၊
အႏုပညာလက္ရာတစ္ခုဟာ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ သိပ္တင္းကြာလြန္းေနရင္
အျခားသူေတြကုိ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊
(ဒန္မက္ေကာ)
အရာရာကုိ လုပ္ေဆာင္လုိ၊ ဖန္တီးလုိေသာအခါ လက္ရိွလူသားတုိ႔ ခံယူထားေသာဘ၀ႏွင့္ ကုိက္ညီမႈရိွမရိွဆုိတာလည္း ထည့္စဥ္းစားရျပန္ပါသည္၊ လူသားတုိ႔၏အေတြးအေခၚသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ်ေျပာင္းလဲတုိးတက္ေနေသာအခါ အတတ္ပညာႏွင့္အႏုပညာတုိ႔၏ နယ္ပယ္ သည္လည္း လူသားေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚႏွင့္ ဘ၀အေျခအေနကုိ လုိရာလုိက္ပါေပးႏုိင္ေသာ
မ်ဥ္းေဘာင္တစ္ခုရိွဖုိ႔ေတာ့လုိလိမ့္မည္၊ ကို္ယ့္အတတ္ကုိ ကုိယ္လုိရာျပဌာန္းၿပီး လုပ္ခ်င္သလုိမ ဟုတ္ပဲ အႏုပညာေျမာက္စြာ လုပ္ႏုိင္လွ်င္ မိမိဖန္တီးလုိက္ေသာ အရာေတြဟာမိမိထံသုိ႔ သိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ နက္နဲစြာ၀မ္းသာခံစားရျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းစတဲ့ အားအင္ေတြ အလုိလို ကိုယ့္ထံေမွာက္ေရာက္ရိွလာႏုိင္မယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္ျမင္မိပါတယ္။

ေစာေနမ်ိဳး(ဒုံးယိမ္းေျမ)