မိမိကုိယ္ကုိ အစျပဳပါ

မင္းဘာလူမ်ိဳးလဲ.
ကြ်န္ေတာ္ကရင္လူမ်ိဳးပါ.
စေကာလား ပုိးလား.
ကြ်န္ေတာ္ ပုိးကရင္ပါ။
ဒါဆုိ မင္းပုိးကရင္စကားတတ္မွာေပါ့၊ ေရးေကာ ေရးတတ္လား။
ထုိေမးခြန္းအတြက္ေတာ့ သြက္လက္စြာ အေျဖေပးဖုိ႕ ကြ်န္ုေတာ့္မွာ အဆင္သင့္မရိွ။
ဒါေၾကာင့္ -ဟင့္အင္း၊ စကားေတာ့ နဲနဲေျပာတတ္တယ္၊ စာက်ေတာ့ အေရးေရာ အဖတ္ေရာ မရဘူး-လုိ႔ အမွန္အတုိင္း ျပန္ေျဖလုိက္ပါတယ္။
တုံ႕ဆုိင္း ေလးတြဲ႕ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အေျဖအဆုံးမွာ အထင္ေသးေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ားစြာကုိ သိမ္ငယ္စြာ ရင္ဆုိင္လုိက္ရသည္။
-မင္းကြာ ကရင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး စာလဲမတတ္ စကားလဲမတတ္ဆုိေတာ့ ကရင္ အ ပဲကြ ဟားဟား။


ေနာက္ေျပာင္လုိေသာစကားလား ခ်ိဳးဖဲ့လုိက္ေသာစကားလား ကြ်န္ေတာ္မခဲြျခားနုိင္ခဲ့။
ပုိးကရင္လူမ်ိဳးအမ်ားစု ရိွေနေသာ ဤလုပ္ငန္းခြင္မွာ ပုိးကရင္စာမတတ္သူ ပုိးကရင္စကား မတတ္သူက ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမုိ႕ အထင္ေသးေသာ အၾကည့္မ်ား ရွံဳ႕ခ်လုိေသာ စကားသံမ်ားကုိ ခံျပင္းျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ခံစားလုိက္ရ၏၊ အလုပ္စတင္ ၀င္ေရာက္တဲ့ေန႕မွာပဲ ္ လူေတာမတုိး၀့ံေသာ ခံစားမႈကုိ အားငယ္စြာ ခံစားလုိက္ရ၏၊
ရင္မွာ နာက်င္ေနေသာ္လည္း ျပန္လည္ေခ်ပ ေျပာဆုိနုိင္ဖုိ႔ စကားမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္မွာမရိွ။
-သူ႕ကုိယ္သူ ကရင္တဲ့ကြာ ဟားဟား-
မလွမ္းမကမ္းဆီမွာ ခနဲ႕တဲ့တဲ့စကားသံႏွင့္အတူ ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာလုိက္ေသာ အသံမ်ားက နားစည္အတြင္းသုိ႔ တုိး၀င္လာသည္။ ေထာင္းခနဲထြက္လာေသာ ေဒါသကုိ အခ်ိန္ိမွီ မတားဆီးနုိင္ခဲ့။
-ဒီမွာ မင္းတုိ႕က ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း အားနည္းခ်က္ေတြကုိ ကူညီေပးရမဲ့အစား ေလွာင္စရာေျပာင္စရာလုိ႔ သတ္မွတ္ေနၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ပဲ ပုိးကရင္ဆုိတဲ့ လူမ်ိဳးစုက တစ္ျခားလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ေနာက္မွာ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ရတာကြ….၊ မင္းတုိ႔လုိ လူမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ေသြးစည္းမႈေတြ မရိွေတာ့တာ၊ ေအး မင္းတုိ႔ၾကည့္ထား မင္းတုိ႔ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့တဲ့ေကာင္က တစ္ေန႕မင္းတုိ႔အေပၚမွာ အစစအရာရာ သာေစရမယ္…၊
ေဒါသေသြးတုိ႕ ဆူပြက္စြာျဖင့္ စိတ္ရိွရိွ ျပန္ေျပာပစ္လုိက္သည္။ အနီးရိွထုိင္ခုံကုိ အားရိွပါးရိွ ေဆာင့္ကန္ၿပီး ေနရာမွ နားေနေဆာင္သုိ႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိေန႕ တစ္ေန႕လုံး အလုပ္ခြင္သုိ႔ မေရာက္ေတာ့။
ေနာက္တစ္ေန႕
မေန႕က အရိွန္မျပယ္ေသးတာေၾကာင့္ အလုပ္ခြင္ကုိ ၀င္လာေသာ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏွာက မႈန္ေတေတႏွင့္ တင္းမာေနသည္၊ လူအသစ္ျဖစ္ေနရတာကတစ္ေၾကာင္း၊ စကားမ်ားထား ေသာအျဖစ္ကတစ္ေၾကာင္းမုိ႔ ဘာလုပ္ၿပီးဘာကုိင္ရမည္မသိ။ ေယာင္လည္လည္ျဖင့္ အခန္း ေထာင့္တြင္ တစ္ေယာက္တည္းရပ္ေနမိသည္။
-ေထာင္ဖန္း .. ဟုိေန႕ကအလုပ္၀င္လာတဲ့ အသစ္တစ္ေယာက္ကုိ ၀က္ဆီႏႊာတာ သြားျပ လုိက္.၊
ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ၊
စားဖုိတာ၀န္ခံ ဆရာမ၏စကားအဆုံး ေထာင္ဖန္းဆုိသူက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လက္ယပ္ၿပီး လွမ္း ေခၚသည္၊
-ကဲ ဟုိေနာက္ေဖး စင္ေပၚက ဓားမတစ္ေခ်ာင္းယူၿပီး ငါနဲ႕လိုက္ခဲ့-၊
ေထာင္ဖန္း ဆုိသူက မ်က္ႏွာခ်ိဳၿပီး ဆက္ဆံရအဆင္ေျပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ဟု အကဲခပ္မိ သည္။
လာ ညီေလး
သူ႕အမူအရာ သူ႕စကားသံကုိ ၾကည့္္ၿပီး ေထာင္ဖန္းဆုိတဲ့သူဟာ ယဥ္ေက်းခ်ိဳသာၿပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းမယ့္လူတစ္ေယာက္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ္အကဲခတ္လုိက္သည္္။
ဒီဆုိင္မွာ အလုပ္စ၀င္တဲ့သူမွန္သမွ် ၀က္ဆီႏႊာ ေပါင္းအုိးေဆးတဲ့ အလုပ္ကုိ တစ္လေလာက္ ဦးစြာ လုပ္ရတယ္၊ ဒါကေတာ့ ထုံးစံပဲ၊
ဟုတ္ကဲ့
ဒါနဲ႕ မေန႕က ငါ့ညီနဲ႕ အုိင္းဘြားတုိ႔အုပ္စု စကားမ်ားၾကတယ္ဆုိ ဟုတ္လား
ဟုတ္တယ္ အစ္ကုိ
မေန႕က အစ္ကုိနားရက္ဆုိေတာ့ မသိလုိက္ဘူး၊ ဘယ္လုိျဖစ္ၾကတာလဲ
သူ႕အေမးေၾကာင့္ မေန႕က ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပလုိက္သည္၊
သူတုိ႕က ဒီလုိပါပဲ၊ စိတ္ထဲမွာ မထားနဲ႕ အားလုံးက ရုိးသားၾကပါတယ္၊ ေတာက တက္လာၾက တဲ့သူေတြဆုိေတာ့ စကားအေျပာအဆုိမတတ္ေသးလုိ႔ပါ၊ ေနာက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္၊ ၀က္အဆီေပၚရိွ အေခါက္ကုိ ႏႊာျပရင္း သူက ေျပာသည္။
ၿပီးေတာ့ သူက ထပ္ေျပာသည္-
-ကရင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး စကားလဲမတတ္ စာလည္းမတတ္ဆုိတာကေတာ့ မေကာင္းဘူး ငါ့ညီရဲ႕၊ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခုစလုံးတတ္တာ ပုိေကာင္းတာေပါ့၊ ေလ့လာဖုိ႔မေမ့ပါနဲ႕ ကုိယ့္လူမ်ိဳးရဲ႕ စကားနဲ႕စာေပဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ထိန္းသိမ္းမွ က်န္မွာကြ၊
ကဲ ျပတဲ့အတုိင္း ေျဖးေျဖးဆက္လုပ္လုိက္ပါ၊ အစ္ကုိသြားလုိက္အုံးမယ္ ဆုိၿပီး ထြက္သြားသည္။
ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါပဲ အစ္ကုိ
ကုိယ့္လူမ်ိဴးရဲ႕ စာေပနဲ႕စကားဆုိတာ ကုိယ္ကထိန္းသိမ္းမွ က်န္မွာကြ ဆုိတဲ့ စကားသံက ကြ်န္ေတာ့္နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထၿပီး က်န္ရစ္ေတာ့သည္၊
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕အိမ္မွာ ေမာင္ႏွမေတြဆုံလုိ႔ ျမန္မာစကားေျပာတဲ့အခါ အေဖက အၿမဲသတိေပးဆူတတ္သည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ စကားေကာင္းေနတုန္းမွာ -ေဟ့ကေလးေတြ ကရင္စကားေျပာ လုိ႔ အေဖကလွမ္းေအာ္လုိက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က အေဖ့ကုိ စိတ္ဆုိးတတ္ေသးသည္၊ အေဖက အၿမဲေျပာတယ္ ျမန္မာစကားဆုိတာ နုိင္ငံသုံးစကားဆုိေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာလုိ႔ရတယ္တဲ့၊ အိမ္မွာလူဆံုတုန္း ကရင္စကား ကုိ အၿမဲတုိင္းေျပာေပးမွ ကုိ္ယ့္ရ႕ဲမိခင္စကားကုိ မေမ့မွာေပါ့၊
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕လည္း လူငယ္ေတြ ဆုိေတာ့ နားမ၀င္ခဲ့ဘူးေလ၊ အခုမွ ကုိယ့္လူမ်ိဳးၾကားထဲေရာက္ၿပီး ကုိယ့္ဘာသာစကားကုိ မေျပာနုိင္ မေရးနုိင္တာ အေတာ္ရွက္မိတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္စကားကုိ နားေထာင္ရင္း ကုိေထာင္ဖန္းက ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္နဲ႕ ျပဳံးၿပီး-
ဟုတ္တယ္ငါ့ညီ ဒါတကယ္ရွက္စရာပါ၊ ကုိယ့္မိခင္ဘာသာစကားနဲ႕ စာေပကုိ မတတ္တာ ရွက္စရာအေကာင္းဆုံးပဲကြ၊ အခု သေဘာေပါက္သြားၿပီးဆုိေတာ့ ျပန္ၿပီး ႀကိဳးစားသင္ယူေပါ့ကြာ လုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေျပာပါတယ္၊
ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္ၿပန္ႀကိဳးစားေလ့လာပါ့မယ္၊
မသိတာရွိရင္ အစ္ကုိ႕ကုိေမးေပါ့ ဟုတ္လား၊ စကားေျပာတာကေတာ့ အလုပ္ထဲမွာလဲ သူမ်ားေျပာတာကုိ အေသခ်ာလုိက္မွတ္ရင္ တစ္ေျဖးေျဖးနဲ႕ ငါ့ညီ ေျပာတတ္သြားမွာပါ၊
ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကုိ၊
ကြ်န္ေတာ့္ကုိၾကည့္ၿပီး ကုိေထာင္ဖန္း တစ္ေယာက္ ေက်နပ္စြာ ျပဳံၿပၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ဖခုံးကုိ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လုိက္သည္။
ငါတုိ႔ စကား ငါတုိ႔စာေပကုိ ငါတုိ႔ ထိန္းသိမ္းမွ ငါတုိ႔ယဥ္ေက်းမႈ ငါတုိ႔လူမ်ိဳး တည္ၿမဲမွာကြ၊
သူ၏ ထက္သန္စြာ ေျပာလုိက္ေသာ စကားသည္ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလုံးအိမ္မွာ ခုိင္မာစြာ ေနရာယူလွ်က္။
…………………………….









-စန္းသိမ္ေထာင္… နင္အရက္ေတြ ေသာက္တတ္ေနၿပီဆုိ
-ဟ ေယာက်္ားပဲ အရက္ေသာက္တတ္တာ ဘာဆန္းလဲ
-လူကုိဖ်က္ အရက္တဲ့ နင္လဲ ၾကားဖူးတာပဲ အက်င့္မလုပ္စမ္းပါနဲ႕
-ဟာကြာ.. အလုပ္အားရက္မွာ လာျမည္းမိပါတယ္ ဆူဖုိ႔ေမာင္းဖုိ႔ပဲ သိတယ္၊ နင္လဲ ဆရာႀကီးလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကုိ ျပင္စမ္းပါ၊
-ငါက ေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ ေျပာတာဟဲ့
အလုပ္အားရက္တစ္ရက္မွာ အရက္ေသာက္မိလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးစကားမ်ားၾကသည္၊ ျဖဴျဖဴက အဲမွာတြင္ မရပ္ေသး
-နင္တုိ႔လုိ ေပါပ်က္ပ်က္ေယာက်္ားေတြေၾကာင့္ ကရင္မေတြက ကုိယ့္ကရင္ေယာက်္ားေတြကုိ အားမကုိးရဲတာ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အရြယ္က မေရာက္ခ်င္ေသးဘူး၊ အရက္ကေလးတျမျမနဲ႕၊
-ေဟ့ ေဟ့ မဆုိင္တာေတြ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕ ကုိယ့္ဘာသာကုိ တစ္ျခားေတြကုိ ႀကိဳက္ခ်င္တုိင္း ငါတုိ႕ေယာက္်ားေတြကုိ နွိမ့္ခ်မေျပာနဲ႕၊
-စမ္းသိမ္းေထာင္… နင့္ကုိ ငါစကားနုိင္လုေနတာမဟုတ္ဘူး၊ အတည္ေျပာေနတာ၊
နင္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း၊ ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ျပန္ၿပီးေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ဘယ္မွာလဲ အရည္ခ်င္းရိွတဲ့ ကုိယ့္အမ်ိဳးေတြ၊ ကုိ္ယ့္အသုိက္အၿမဳံ၊ ကိုယ့္က်င္းထဲမွာပဲ ေရာင့္ရဲေနၿပီး ဘာမွ တုိးတက္ခ်င္ စိတ္မရိွတဲ့အျပင္ အရက္သမားလည္းျဖစ္ဆုိေတာ့ ပုိဆုိးတယ၊္
စကားလမ္းေၾကာင္းေတြ ဘယ္လုိကေနဘယ္လုိေျပာင္းသြားတယ္မသိ၊ သူမက မ်က္ႏွာမွာ ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႕ ေျပာေနသည္။
-ကဲ ထားပါေတာ့ ဒါေပမယ့္ နင္၀ါးလုံးရွည္ႀကီးနဲ႕ေတာ့ သိမ္းက်ဳံးၿပီး မရမ္းသင့္ပါဘူး၊
-ငါက ၀ါးလုံးရွည္နဲ႕ ရမ္းေနတာမဟုတ္ဘူးဟဲ့၊ ျဖစ္ေနတာကုိေျပာတာ၊ ငါတုိ႔လုိ မိန္းမသားေတြက ကုိယ့္လူမ်ိဳးထဲကေန အရည္ခ်င္းရိွၿပီး အားကုိးရမယ့္ ေယာက္်ားေတြ ရွာဖုိ႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး ဒါကုိပဲ နင္ကမ်ား ငါ့ကုိ ကိုယ့္ႀကိဳက္ခ်င္တုိင္း အေၾကာင္းရွာေလွ်ာက္ေျပာတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ေသးတယ္၊
မထင္မွတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္စကားတစ္ခြန္းက သူမရင္ကုိ ထုိမွ်အထိ ထိခုိက္သြာမယ္ဆုိတာ မထင္မိခဲ့ပါ၊ အခုေတာ့ ထုိစကားအတြက္ ေနာင္တရၿပီး သူမခံစားခ်က္ကုိ ကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္ ကုိယ္ခ်င္းစာမိသြားသည္၊
-နင္ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မၾကည့္နဲ႕ ငါ့အေဖကုိပဲၾကည့္၊ သူအရက္မေသာက္တတ္ခင္တုန္းက ငါတုိ႔ မိသားစု ဘယ္ေလာက္သာယာခဲ့သလဲ၊ အခု နင့္အၿမင္ပဲေလ၊ တစ္ခ်ိန္လုံး အရက္ကုိပဲ ဖက္တြယ္ေနတာ၊ မိသားစု အေပၚ ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား ျပန္္ၿပီး ဂရုစုိက္နုိင္လုိ႔လဲ၊ နင္လဲ ဒီလုိပုံပဲျဖစ္လာၿပီး ေရွ႕ေလွ်ာက္ နင့္ကုိ အားကုိးဖုိ႔ ငါဘယ္လုိ စဥ္းစားရမလဲ၊
ေနာက္ဆုံး စကားတစ္လုံးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကုိ ေဖာက္ထုတ္မတတ္ နာက်င္စြာ ခံစားလုိက္ရသည္။
-ေတာင္းပန္ပါတယ္ ျဖဴရယ္၊ ငါနင့္ကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ တစ္ခ်ိ္န္မွာ နင္အားကုိးရမယ့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစရမယ္လုိ႔ ငါနင့္ကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာကတိ ေပးပါတယ္၊ နင္ယုံၾကည္လုိက္ပါေနာ္၊
သူမလက္ဖ၀ါးနုနုကုိဆုပ္ကုိင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ခုိင္မာစြာ ကတိစကားေပးလုိက္ေတာ့ ၀မ္းသာၾကည္နူးစြာ ၀င္လက္သြားေသာ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကုိ ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး
-နင့္ကုိ ငါယုံၾကည္ပါရေစ စမ္းသိမ္းေထာင္ရယ္-
ပခုံးထက္မွီခုိရင္း ျဖဴျဖဴက ဆုိ႕နင့္စြာ ေျပာရွာသည္။
-အခုကစၿပီးယုံၾကည္လုိက္ပါ၊ တစ္သက္လုံးစာအတြက္ ယုံၾကည္လုိက္ပါ ျဖဴျဖဴ၊

ကြ်န္ေတာ္လည္း အေလးအနက္ ျပန္စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ မိမိလူမ်ိဳး၏ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ဘာသာစကားကုိ ျမတ္နုိးခ်စ္ခင္ေသာ ကုိေထာင္ဖန္း၊ မိမိလူမ်ိဳးကုိ တုိးတက္ျမင့္မားေစခ်င္ ေသာ ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူ၊
မိမိလူမ်ိး ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ စာေပကုိ မသိခဲ့ေသာကြ်န္္ေတာ္၊ မိမိလူမ်ိဳးက မိမိကုိ အားကုိးခ်င္စိတ္ ရွိေအာင္ မစြမ္းေဆာင္နုိင္ေသးသည့္ကြ်န္ေတာ္၊
မိမိခ်စ္သူက မိမိကုိ အားကုိးခ်င္သလုိ အျခားေသာ ကရင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လည္း မိမိလူမ်ိဳးခ်င္းကုိ အားကုိးခ်င္စိတ္ရိွမည္မွာမလဲြ…
အျခားကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္လည္း သူမက မိမိအေပၚ ေျပာခဲ့သလုိ အမွန္တကယ္ပင္ အားကုိးခ်င္စရာမရိွေလာက္ေအာင္ မိမိလူမ်ိဳး ေယာက္်ားေလးမ်ား အရည္ခ်င္းနိမ့္ပါးကုန္ၿပီေလာ..စသည္ စသည္
ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာက ရင္ထဲ ျပည့္သိပ္လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ…
ကြ်န္ေတာ့္လူမ်ိဳး
ကြ်န္ေတာ့္စာေပ
ကြ်န္ေတာ့္ယဥ္ေက်းမႈ
ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူအတြက္..
ဦးဆုံး သူမ်ားတကာကုိ မေျပာခင္ မတုိက္တြန္းခင္ ကြ်န္ေတာ့္ကုိယ္ကြ်န္ေတာ္ ျပင္ဆင္ရအုံးမည္၊
ထုိ႕ေနာက္မွ ကြ်န္ေတာ့္လူမ်ိဳးမ်ားကုိ တုိက္တြန္းရမည္ဟု အခုိင္အမာဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ….
ကြ်န္ေတာ့္အိပ္ရာေခါင္းရင္းမွာ စာတစ္ေၾကာင္း ေရးသားလုိက္သည္၊
မိမိကုိယ္ကုိ အစျပဳပါ-ဟူ၍…။



ေရးသားသူ- သီအုိရို
မွတ္ခ်က္= အသုံးႏႈန္းအထားသုိ အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ထားရုံကလဲြၿပီး ေရးသားသူ၏ဇာတ္လမ္းအတုိင္းျဖစ္သည္။
မူရင္း. ၂၀၀၆ခုႏွစ္ထုတ္ေ၀ေသာ ပုိးကရင္မဂၢဇင္း။