တစ္ခါတစ္ခါ မ်က္ႏွာကုိ အုိးမည္းသုတ္ခံလုိက္ရ
တစ္ခါတစ္ခါ အရင္းခံစိတ္ကို အေရာင္ဆုိးခံလုိက္ရ
ေကာက္က်စ္မႈေတြရဲ႕လွည့္ကြက္ေအာက္မွာ
ကကြက္အသစ္အဆန္းေတြ ကခဲ့ရေပါ့။
မြန္းၾကပ္ေမွာင္မုိက္ညလယ္မွာ
မုိးလင္းခြင့္နဲ႔အခါခါလဲြခဲ့ရ
အေမွာင္ကုိ အမွန္နဲ႔ေဆးေၾကာခြင့္မရေတာ့
အတိတ္ကအရသာနဲ႔
ဘ၀ကုိခါးသီးစြာ က်ိဳေသာက္ခဲ့ရ က်ိဳေသာက္ခံလုိက္ရ
ကုိ္ယ့္ကုိယ္ကနားမလည္ႏုိင္ေသးတဲ့ေရာဂါက
ေဆးဆရာမွားကုိ အားကုိးရင္း
ေသြးသားမ်ားစြာကုိ စေတးခဲ့ရ။
ငါလုိခ်င္တာက လြတ္ေျမာက္မႈ
ငါခ်စ္တာက အမွန္္တရား
ငါကုိးကြယ္တာကသစၥာ
ဒီဆာေလာင္မႈေတြ ေျပေပ်ာက္ဖုိ႔
မွ်တတဲ့ေဆးတစ္ခြက္ပဲလုိအပ္တယ္။
ဟွာင္.အဲဆုိဒ္
Sunday, July 20, 2008
ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာေဆးတစ္ခြက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment